2013 – Pagina 2 – Blog Dick Mulder

Andere werelden

Na viereneenhalf jaar Corfu bemerken wij steeds meer wat voor grote verschillen er zijn tussen Nederland en onze nieuwe leefomgeving. En dan praat ik niet alleen over het weer. Wat een luxe heb je in modern Nederland! Alles is even strak afgetimmerd en georganiseerd. Dat merk je als je weer eens terug bent in Nederland.
Neem alleen al het openbaar vervoer. Van een tot op de minuut georganiseerd reisschema tot wachten op een bus tot je een ons weegt en hopen dat er uberhapt een komt…

Carnaval Corfu

De grote parade als afsluiting het Griekse carnaval, was zoals gebruikelijk weer op zondag georganiseerd. Heel Corfu loopt uit naar Corfu Stad, waar de feestelijkheden plaats vinden.
En elke keer opnieuw denk je: in deze economisch zware tijden zal er toch wel minder uitgepakt worden. De crisis houdt het land tenslotte al jaren in een ijzeren greep . Maar nee hoor, je ziet geen spoortje van soberheid terug bij gelegenheden als deze, wanneer er wat te vieren valt. Man, wat een feest mocht ik weer meemaken…

Ambelonas

Bij ons geen enorme collectie Theodorakis, Dalaras, Parios, Mouskouri, Rouvas of Alexiou, om maar een paar grootheden te noemen. Toch wisten wij niet hoe snel wij een plaatsje moesten bespreken bij Ambelonas, een soort van cultureel centrum annex restaurant, niet ver bij ons uit de buurt. Dit vanwege de volgende aankondiging: Exclusive music event – a journey to the traditional Greek music of distinctive quality with authentic traditional instruments like bouzouki, violin, laute, oud, canon, percussion, vocals and dancing. Wat hebben wij genoten…

Geurvreter

Zo, zeg ik tegen Mirjam als ik met opgetrokken neus de auto instap, die vuilcontainer van hiernaast stinkt als een graf. Ja, het was haar ook opgevallen dat er een uiterst penetrante lucht hing in de buurt van de winkel waar we geparkeerd stonden. Snel zet ik de auto in de versnelling en we rijden naar de volgende winkel op ons lijstje. Maar bij het inladen van de boodschappen ruiken we nog steeds die indringende stank en bij het uitladen is het al niet anders. Is er iets met de vuilnisbelt aan de hand, dat de meur over het hele centrale gedeelte van Corfu hangt? Later doe ik een onsmakelijke ontdekking wanneer ik de motorkap open…

Once upon a time in Corfu

Een van de mooiste, zo niet dé mooiste, westernfilms ooit gemaakt, is Once Upon a Time in the West. Meesterlijke rolprent van Sergio Leone, met niet alleen het langste intro in de filmgeschiedenis, maar ook nog eens geaccentueerd met de meeslepende muziek van Ennio Morricone: lieflijke muziek voor beeldschone weduwe Jill, de scheurende mondharminica voor de eenzame wreker Harmonica, de tingeltangel voor de levenslustige Cheyenne en de harde kille metalige klanken voor de koelbloedige moordenaar Frank. Wat dit meesterwerk met Corfu te maken heeft? Dat zal ik je vertellen…

Maria’s Monastery

Omdat weer.nl een mooie zonnige dag op Corfu beloofde, vonden wij het een goede gelegenheid onze wandelstappers weer eens aan te veteren. Na ampel beraad besloten wij wandeling 21 te maken uit de wandelgids Wandelen op Corfu: Langs de westkust. In de gids lazen wij over imposante kliffen, ongerepte natuur, een 15e eeuws klooster en moeilijk bereikbare strandjes. Nou, daar was niets van gelogen.
We beginnen aan de beklimming naar het hoog gelegen klooster. Eenmaal aangekomen wacht ons een teleurstelling…

De dunne lijn tussen leven en dood

Op weg naar een hoog gelegen plateau, om orchideeën te kieken, kom ik op een smal bergpad terecht. De stilte daar is overweldigend. Geen mens, geen hond, zelfs de wind zwijgt. Het landschap doet aan dat van de maan denken. Veel rotsgrond, enorme keien en het imposante massief dat majestueus boven me uit torent. Ik voel me alleen op de wereld, maar dan in de goede zin van het woord. Al snel verandert het maanlandschap in een groene wildernis en ik zie de velden met prachtige groeisels als voor me. Dan passeer ik een haakse bocht en struikel bijna van verbazing van het tafereel voor me…

Angels & Sailors

Death makes angels of us all, dichtte Jim Morrison enkele decennia geleden (An American Prayer). En is het niet waar?, denk ik, wanneer ik langs de graven op de British Cemetery op Corfu loop en de opschriften lees. Welke grafsteen ik ook bekijk, van de doden niets dan goeds. Ze getuigen allemaal van een intens gemis van de overledene, wat een moedig, begaafd en fijn persoon hij of zij toch wel was en ander uitgesproken verdriet.
Maar ik ben deze keer niet gekomen voor de graven. Deze bijzondere begraafplaats herbergt ook andere schatten…