Zaterdag 29 mei 2004
Zaterdag 29 mei 2004 Plannen voor vandaag: Naar het internetcafé om wat vrienden en kennissen op de hoogte te stellen […]
Zaterdag 29 mei 2004 Plannen voor vandaag: Naar het internetcafé om wat vrienden en kennissen op de hoogte te stellen […]
Vrijdag 28 mei 2004 Plannen voor vandaag: internetcafé bezoeken om mail te versturen en verder zien wat er op ons
Donderdag 27 mei 2004 Plannen voor vandaag: Antonios! Vroeg (voor vakantiebegrippen) uit de veren en om even over negen hebben
Woensdag 26 mei 2004 Plannen voor vandaag: Canal d’Amour bezoeken, snorkelen bij Paleo Kastritza en eventueel Champions League-finale kijken. Ik
Dinsdag 25 mei 2004 Plannen voor vandaag: auto huren, inkopen doen, afspraak met Jan & Wilma bij Greco Na een
Maandag 24 mei 2004 Na een drukke ochtend – ik heb nog snel een bedankkaartje voor het 25-jarig bruiloftsfeest in
Je hebt inmiddels waarschijnlijk al veel over Corfu gelezen op mijn site. Toch is een belangrijk onderdeel van Corfu nog enigzins onderbelicht gebleven: de bewoners van het eiland. Grieken, of beter gezegd: Corfioten. Grieken op het vasteland vinden de Corfioten over het algemeen eigenaardige mensen. Gemakshalve noemt men ze ‘peasants’, oftewel boeren, burgers, buitenlui. Dit oordeel berust op het feit dat ze anders praten dan de vastelanders, en andere ideeën hebben hoe het leven te leven.
Ondanks dat de bewoners van Corfu wezenlijk anders zijn dan Grieken, zullen we toch een poging wagen ze in het algemeen te beschrijven. Want anders zijn ze!
Zo’n tien kilometer voorbij het zuidelijkste punt van Corfu liggen de eilandjes Paxos en Antipaxos. Deze 2 kleine eilandjes worden liefkozend de Diamanten van de Ionische Zee genoemd. Niet geheel onterecht, ze zijn prachtig. Persoonlijk had ik ze Parels van de Ionische Zee genoemd, maar dat is een verschil van inzicht. Mooi zijn ze.
Sommige mensen vinden ze zelfs mooier dan Corfu en dat wil wat zeggen. Feit is dat beide eilanden veel minder toeristisch zijn dan Corfu en daarin moet waarschijnlijk de oorzaak van hun standpunt zitten.
Hoe dan ook zeker de moeite waard om deze pareltjes eens te bezoeken…
Enkele jaren geleden nog maar leek het allemaal zo mooi toen op 1 januari 2002 de Euro in de landen van de EU zijn intrede deed. Feestelijk werd de aftrap gegeven van een nieuw tijdperk van internationale vrede, vriendschap, samenwerking, hulp en handel tussen de deelnemende landen. Alle deelnemers hadden dezelfde idealen: een vreedzaam, verenigd en welvarend Europa.
Hoe snel een dergelijke feestvreugde en vriendschap kan verdampen, blijkt enkele jaren later, als Griekenland de zwarte piet krijgt toegeschoven inzake de ontstane crisis. En je zou verwachten dat de Grieken daar hevig onder gebukt gaan. Toch reageert men hier anders op tegenslagen…
Wist je dat The Greek Open jaarlijks op Corfu gehouden worden? Jawel, het Open Griekse Kampioenschap Croquet wordt jaarlijks georganiseerd door de enige croquetclub die Griekenland rijk is, de Corfu Croquet Club! Van heinde en verre, maar vooral uit het Engeland, komen croquetspelers naar ons mooie eiland, in een poging daar eeuwige roem te vergaren.
Nu denk je misschien: Is dat niet zo’n tuinspelletje? Tja, je hebt misschien ook ooit eens bij de Hema zo’n setje hoops (de poortjes), ballen en hamers met lange steel (mallet) gekocht om de kinderen een uurtje zoet te houden in de tuin alvorens ze hun mobieltje weer pakken. En nu denk je dat het niveau niet verder reikt dan jouw tuin. Wat een jammerlijke vergissing…
Na een bezoek aan Korakades, een verlaten dorp aan de zuidoost kan van Corfu, heb ik flinke trek gekregen van het ronddwalen en fotograferen van eens bewoonde huizen/ Na zo’n fototrip vind ik het altijd fantastisch om ergens te gaan lunchen, meestal met een neutje erbij. Maar in dit verlaten dorp hoef je daar niet op te rekenen, dus beland ik op den duur bij Gefiri, niet heel ver vanaf ons huis.
Nadat ik mijn bestelling geplaatst heb en achter een borrel zit, valt mijn oog op een jong stel 2 tafeltjes verder. Ze zijn druk aan het communiceren, maar niet met elkaar…
Helaas is ons Grieks nog steeds niet voldoende ontwikkeld om een gesprek te kunnen voeren. Ik geef het direct toe, het is een schande. Maar het is een moeilijke taal, met als extra drempel het gebruik van naamvallen, wat het nog ingewikkelder maakt. Dan ook nog eens het mannelijk/vrouwelijk obstakel, waar je nogal eens op gewezen wordt. Maar met Engels kom je er wel, de meeste Grieken die in het toerisme werken spreken het. Alleen sommige oudere Grieken hebben daar moeite mee. Ik was dan ook hoogst verbaasd toen wij door een Griekse uitbater in het Nederlands aangesproken werden…