Naam auteur: bureaumulder

Op weg naar een hoog gelegen plateau, om orchideeën te kieken, kom ik op een smal bergpad terecht. De stilte daar is overweldigend. Geen mens, geen hond, zelfs de wind zwijgt. Het landschap doet aan dat van de maan denken. Veel rotsgrond, enorme keien en het imposante massief dat majestueus boven me uit torent. Ik voel me alleen op de wereld, maar dan in de goede zin van het woord. Al snel verandert het maanlandschap in een groene wildernis en ik zie de velden met prachtige groeisels als voor me. Dan passeer ik een haakse bocht en struikel bijna van verbazing van het tafereel voor me…

Death makes angels of us all, dichtte Jim Morrison enkele decennia geleden (An American Prayer). En is het niet waar?, denk ik, wanneer ik langs de graven op de British Cemetery op Corfu loop en de opschriften lees. Welke grafsteen ik ook bekijk, van de doden niets dan goeds. Ze getuigen allemaal van een intens gemis van de overledene, wat een moedig, begaafd en fijn persoon hij of zij toch wel was en ander uitgesproken verdriet.
Maar ik ben deze keer niet gekomen voor de graven. Deze bijzondere begraafplaats herbergt ook andere schatten…

 Elk land heeft zo zijn zeden en gewoonten, en dat vind ik mooi om te zien. Wat voor de een

Hup Manchester! ‘Dat is een mooi affiche’, dacht ik, toen ik in de krant las dat de FA Cup finale