Vakantie Corfu 2004
Vakantie Corfu 2004
corfu
Corfu Verkeer
Autorijden op Corfu is anders dan in Nederland. De doorgaans zo rustige Griek lijkt in de auto een ander mens geworden. In grote haast jakkeren ze over het eiland in een poging hun bestemming in recordtijd te bereiken. Dat daarbij wel eens de verkeersregels overtreden worden, om niet te zeggen: met voeten getreden, mag duidelijk zijn. Ook van zijn normaliter zo relaxte houding is bij het omdraaien van de contactsleutel geen spoortje meer te bekennen.Bekende grap in Griekse kringen: Wat is de kortste tijdseenheid die een mens kan waarnemen? De tijd tussen het op groen springen van een stoplicht en het moment dat de Griek in de auto achter je op de claxon drukt. Hier dus wat tips alvorens je in het verkeer te storten…
Grieken
Je hebt inmiddels waarschijnlijk al veel over Corfu gelezen op mijn site. Toch is een belangrijk onderdeel van Corfu nog enigzins onderbelicht gebleven: de bewoners van het eiland. Grieken, of beter gezegd: Corfioten. Grieken op het vasteland vinden de Corfioten over het algemeen eigenaardige mensen. Gemakshalve noemt men ze ‘peasants’, oftewel boeren, burgers, buitenlui. Dit oordeel berust op het feit dat ze anders praten dan de vastelanders, en andere ideeën hebben hoe het leven te leven.
Ondanks dat de bewoners van Corfu wezenlijk anders zijn dan Grieken, zullen we toch een poging wagen ze in het algemeen te beschrijven. Want anders zijn ze!
Once upon a time in Corfu
Een van de mooiste, zo niet dé mooiste, westernfilms ooit gemaakt, is Once Upon a Time in the West. Meesterlijke rolprent van Sergio Leone, met niet alleen het langste intro in de filmgeschiedenis, maar ook nog eens geaccentueerd met de meeslepende muziek van Ennio Morricone: lieflijke muziek voor beeldschone weduwe Jill, de scheurende mondharminica voor de eenzame wreker Harmonica, de tingeltangel voor de levenslustige Cheyenne en de harde kille metalige klanken voor de koelbloedige moordenaar Frank. Wat dit meesterwerk met Corfu te maken heeft? Dat zal ik je vertellen…
De vlucht
Wij keken wat vreemd op toen wij bij Gate C11 arriveerden en slechts een handjevol mensen zagen zitten. OK, het was de laatste rechtstreeks vlucht naar ons eilandje Corfu en dan weet je dat er genoeg plek is, maar welgeteld 8 passagiers die kunnne kiezen uit 186 zitplaatsen is toch wel bijzonder. Net als de 6-koppige crew, die zich op deze vlucht heel anders gedragen dan ze geleerd hebben. Er was er echter een bij die zich niet liet leiden door het geringe aantal personen…
Zuigziek
Of we nog lekker geslapen hadden?, vroeg onze nieuwe buurman ons in een merkwaardig knauwend Duits accent. Wij zaten net het eerste broodje van onze vakantie Komeno te smeren op het terras van ons prachtige gelegen appartement met uitzicht op de mooiste baai van oost Corfu.
Naar waarheid konden wij zeggen dat we wel eens lekkerder geslapen hadden en dat was precies het antwoord dat hij wilde horen. Het volgende kwartier kregen we een uitgebreid ramprelaas over ons uitgestort, dat hij krachtig samenvatte met een hatdgrondig: CATASTROFE!